Estaremos a partires das 17:00h no noso local, para falar sobre o que vos inquede de como deixar de dar o peito e compartir as nosas experiencias.
Tamén trataremos calquera outro tema que queirades ou xurda sobre a lactación e a crianza dos nosos nenos e nenas.
O DESTETE
¿cando, como e por que?
Causas e razóns para destetar: a lactancia é cousa de dous.
A nai debería decidir cando rematar a súa lactancia de forma libre e informada.
Existen posibles falsas razóns de destete como: enfermidades, tratamentos, embarazo, reincorporación ó traballo, baixo aumento de peso, introducción de alimentos distintos do leite materno, IDADE ou excesiva dependencia do neno, etc.
Mais, se a nai decide que chegou o intre de deixar a lactación, no momento e polos motivos que sexa, debemos apoiala na súa decisión.
En Bico de leite tamén acompañamos ás nais no destete, igual que no aleitamento.
Formas de destetar:
1-Destete dirixido: O mellor sempre é o DESTETE PAULATINO, suave e a un ritmo que tolere ben o neno.
Os fármacos non axudan e non están recomendados.
Lembrade que por tomar unhas pastillas un día non se deixa de producir leite, tampouco apretar o peito ou deixar de beber líquidos son efectivos nin axeitados, tentar destetar de súpeto pode causar unha mastite por acumulación de leite.
Antes do ano e se o neno acepta o biberón, sustitúese unha toma de LM por unha de LA cada dous ou tres días, por exemplo. Coidando que non se produzan obstruccións ou mastites, que indicarían un ritmo demasiado rápido.
Despois do ano, déixase de ofrecer, e vanse retrasando as tomas, ofrecendo alternativas ó peito (xogos, aloumiños…). Tamén se pode ir acurtando o tempo das tetadas (“douche, pero só un pouquiño, dacordo?”).
Nestes casos soe ser necesaria moita mais paciencia, e a ser posible axuda externa de outros adultos, para que se fagan cargo do neno no canto da nai algunhas horas ó día.
Evitar o destete por abandono: marchar uns días ou deixar ó pequeno con outra persona para que "se esqueza de mamar"... porque pode resultar moi traumático.
Evitar que coincida con outras causas de ansiedade no cativo, como escolarización, chegada dun irmán, etc…
Intentar comunicarse o máximo posible co neno, explicándolle a situación e as nosas razóns para destetalo; comprendendo tamén a súa resistencia a deixalo, e tentando acadar unha solución pactada entre ambos. Sendo flexibles.
“Non ofrecer–non negar”: leva ó destete, pero pódese prolongar moito no tempo, e acábase convertendo nun…
2-Destete espontáneo: Pódese dar case a calquera idade, ás veces antes do previsto (incluso antes do ano), ou sendo a evolución dunha “folga de lactancia”; pódese producir tamén por exceso de alimentación complementaria. E/ou por darlle a outra comida (papas) ANTES do peito, porque así quitámoslle á gana de tomar leite.
Polo xeral, e de forma natural, os nenos adoitan mamar mais alá dos dous anos, moitos chegan os 4, 5 ou máis…
A idade natural de destete do ser humano está estimada entre os dous anos e medio e os 7 anos.
A esas idades, o destete vaise producindo por iniciativa do neno que diminue progresivamente o número de tomas, ata unha cada tantos días. E finalmente ningunha.
Próducese entón o “leite de destete”, que ten unha composición especial, semellante á do costro, especialmente rica en proteinas e en factores inmunolóxicos que protexen ó neno.
Tamén é normal que se produzan cambios de ritmo na lactancia, e un neno que semellaba case destetetado, reénganchase con mais ganas.
Pero TODOS os nenos acaban destetándose por si mesmos antes ou despóis.
Cada experiencia de destete (como a da lactancia), é distinta e única.
Pódenos axudar coñecer as vivencias doutras mulleres, pero a nosa non ten por que ser semellante, xunto co noso fillo ou filla teremos que facer un camiño propio.
Bico de Leite
No hay comentarios:
Publicar un comentario